Η τελευταία παράσταση
Αυτή η παράσταση του θιάσου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει θεατές. Οι καρικατούρες του σεναρίου "ανάπτυξη και με κολεκτίβες" δεν θα βλέπεται ούτε από ζώα.
Και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να την ανεβάσει. Τίτλος "Η εθνική ανάπτυξη μετά την έξοδο από το μνημόνιο". Πράξεις τρεις.
Σκοπός, του θιάσου της Κουμουνδούρου, να πεισθούν τουλάχιστον οι δανειστές. Και μάλιστα, πριν αντιληφθούν ότι στην Ελλάδα αποκλείεται να την παρακολουθήσουν και οι πιο φανατικοί... Με πρώτους τους ΑΝΕΛ... (που έτσι και αλλιώς ψάχνουν πόρτα εξόδου...).
Η πρώτη πράξη (αμετάφραστη... από τα Συριζαικά) ανοίγει αυλαία σήμερα, στο EuroWorking Group, το οποίο και θα προετοιμάσει έκθεση για τους "θεατρολόγους" του Eurogroup.
Δεύτερη πράξη, στις 27 του μηνός στη Σόφια, όπου (όπως προβλέπουν, κριτικοί και άλλοι σχολιαστές των Βρυξελλών...) το "έργο" μάλλον θα κατέβει... (για διορθώσεις και ξαναγράψιμο) παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του μοναδικού πρωταγωνιστή, Ευκλείδη Τσακαλώτου, να πείσει τους ολίγιστους (κατ΄ ανάγκη) θεατές της πλευράς των δανειστών.
Τρίτη πράξη (εντός του Μαΐου) στην οποία ο Τσακαλώτος που (η αλήθεια να λέγεται) δεν ντρέπεται να μεταφράζει τα Συριζαικά στη γλώσσα των δανειστών, θα βρει τρόπο να σώσει το ακαταλαβίστικο σενάριο ανάπτυξης, εξηγώντας πως ναι μεν δεν υπάρχει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ να ξέρει από ανάπτυξη αλλά αυτό δεν δυσκολεύει την κυβέρνηση Τσίπρα να περάσει (άλλη μία φορά) στον ελληνικό λαό μπουρδολογία ως δήθεν ανάπτυξη.
Ειλικρινά λυπάμαι για το ύφος της γραφής και παρουσίασης, από τη στήλη, της ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ. Και θα συμφωνήσω πως δεν είναι ώρα να σατιρίζουμε ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό, για το κατάντημά του να θεωρεί ένα τσούρμο άσχετων και ευκαιριακών πολιτικών εκλεγμένων πάνω στην αγανάκτηση των πολιτών, ως κατάλληλους να στήσουν (μετά την κρίση) σε δικά της ποδάρια την οικονομία της χώρας.
Από την άλλη όμως, η γελοιότητα έχει τα όριά της. Και η αριστερή κωμωδία πρέπει να σταματήσει κάπου εδώ. Δεν είναι δικαίωμα στο 3-4% των δήθεν αριστερών (που κορόιδεψαν 30% των ψηφοφόρων) να υπονομεύουν και την επόμενη γενιά.
Κάποιος οφείλει να σηκώσει το ανάστημά του. Και είναι μόνο ο λαός. Διαφορετικά θα είναι άξιος της μοίρας όταν θα παρακολουθεί (για δεύτερη φορά) την απάτη του οικονομικού προγράμματος και τις υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ που ειπώθηκαν στην ΔΕΘ του 2014.
Γιατί ενώ αποκλείεται να αγγίξουν και μια τρίχα από τα μαλλιά του κομματικού στρατού κατοχής (απορρίπτοντας κάθε μορφή –ουσιαστικής– αξιολόγησης) θα ισχυρίζονται πως αυτό το κράτος (της μιζέριας και εχθρότητας προς τις επενδύσεις και τους ιδιώτες επενδυτές) θα γίνει φιλικό σε ντόπιους και εισαγόμενους πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους.
Χωρίς εξήγηση (για το που θα βρίσκουν πόρους να συντηρήσουν το σημερινό κράτος με τις περισσότερες από 2.000 άχρηστες υπηρεσίες) θα παρουσιάζουν συγκεχυμένα μέτρα για αυξήσεις μισθών, μειώσεις επιχειρηματικών και άλλων φόρων και αναμόρφωση εισφορών. Έτσι χωρίς σχέδιο. Χωρίς χρονοδιάγραμμα. Χωρίς ανάλυση.
Θα διατηρούν τη σημερινή γραφειοκρατία ως έχει, επαναλαμβάνοντας νεφελώδεις αναφορές σε νόμους (φαντάσματα) για γενικεύσεις στις απλουστεύσεις διαδικασιών αδειοδοτήσεων, ενώ εσκεμμένα θα αποφεύγουν να προσδιορίσουν σαφή κίνητρα (φορολογικά και άλλα) με κατάργηση αντικινήτρων που έχει υποδείξει η επιχειρηματική αγορά.
Θα ανακατεύουν, την αποκρατικοποίηση με τις μακροχρόνιες υποχρεώσεις των αγοραστών στη "σούπα" των προοπτικών της χώρας σε επενδύσεις και προσέλκυση νέων επιχειρηματικών ομίλων, αφήνοντας θολά όλα εκείνα που έχουμε ανάγκη, ακόμη και για την εξωστρέφεια της χώρας μας.
Θα περιγράφουν κρατικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες για μορφές "κολεκτίβας" στην οικονομία από φανταστικές ομάδες και συνεταιρισμούς αγροτών και νέων επιχειρηματιών. Εκεί μέσα θα μπερδεύουν την τεχνολογία και την καινοτομία.
Θα επαναφέρουν γνωστές αριστερές προχειρότητες για κοινές δράσεις κράτους και ιδιωτών στην ανάληψη προγραμμάτων χωρίς να δίδουν την παραμικρή εξήγηση για πόρους χρηματοδότησης της ιδιωτικής οικονομίας που υποτίθεται πως θα αναμείξουν στις πρωτοβουλίες.
Μακάρι να μην είναι ορθά αυτά που μαθαίνω. Αλλά τα σημάδια τα επιβεβαιώνουν. Εκτός και αν μας αποδείξει κάποιος πως με τους συντρόφους Τόσκα στη δημόσια τάξη, Σπίρτζη στις υποδομές, Κουρουμπλή στη ναυτιλία, Πολάκη στην υγεία, Σταθάκη-Δραγασάκη στην ανάπτυξη και με "οχυρά" πολέμου (προς ιδιώτες επενδυτές) σε χέρια "εκδικητών" αρχαιολόγων, δασολόγων και περιβαλλοντολόγων θα δούμε επενδύσεις να απορροφούν 1.100.000 άνεργους ή να εξασφαλίζουν, στους 700.000 εργαζόμενους των 317 ευρώ, μισθούς σε ανθρώπινα όρια.
Του Γιώργου Κράλογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου