Πονοκέφαλος οι «εξαφανισμένοι» - Φόβοι ότι ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες κρύβονται τζιχαντιστές

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στα hotspots των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα η είδηση ότι σύντομα πρόκειται να ξεκινήσουν οι επαναπροωθήσεις στην Τουρκία για όσους πρόσφυγες και μετανάστες είδαν τις αιτήσεις ασύλου που είχαν υποβάλει να απορρίπτονται και σε δεύτερο βαθμό.

Στον καταυλισμό της Σούδας στη Χίο, όπου παραμένουν εγκλωβισμένοι περισσότεροι από 4.500 άνθρωποι, πρόσφυγες και μετανάστες ξεκίνησαν τη Δευτέρα απεργία πείνας και πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εντός της δομής με συνθήματα όπως: «Είμαστε άνθρωποι και όχι ζώα!».

Μάλιστα προειδοποιούν ότι σε περίπτωση που αρχίσουν οι επαναπρο-ωθήσεις, τότε θα προχωρήσουν και σε πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Χίου.

Ανάλογη αναταραχή επικρατεί και στη Λέσβο. Στη Μόρια, όπου ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών υπερβαίνει τους 5.000, μετανάστες απειλούν να αυτοκτονήσουν σε περίπτωση απέλασής τους.

Χαρακτηριστικό της απόγνωσης στην οποία βρίσκονται πολλοί από αυτούς είναι η επιστολή που έστειλαν προς τη Frontex οι μετανάστες από το  Μπανγκλαντές,  που  βρίσκονται στον καταυλισμό και είδαν τις αιτήσεις ασύλου που είχαν υποβάλει να απορρίπτονται, ζητώντας να παραμείνουν στην Ελλάδα και να προωθηθούν σε κάποια δομή της ηπειρωτικής χώρας.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ασύλου, από τις αρχές του χρόνου έως και τις 31 Οκτωβρίου 36.750 πρόσφυγες και μετανάστες είχαν υποβάλει αίτημα για τη χορήγηση ασύλου, αριθμός αυξημένος σε ποσοστό 200% κατά μέσο όρο, συγκριτικά με τους αιτούντες όλο το 2015 (13.197).

Καμία βοήθεια

Η τεράστια αύξηση, που δημιούργησε πολύ μεγάλα προβλήματα στην Υπηρεσία Ασύλου, αφού το προσωπικό δεν επαρκούσε για την έγκαιρη εξέταση των αιτήσεων και η ενίσχυση που είχε υποσχεθεί η Ε.Ε. δεν έφθασε ποτέ, οφείλεται στο κλείσιμο των συνόρων στα Βαλκάνια και στη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών.

Την ίδια ώρα οι συμφωνίες μετεγκατάστασης σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρότι έχουν περάσει εννέα και πλέον μήνες από την υπογραφή της περιβόητης συμφωνίας στη Σύνοδο του περασμένου Μαρτίου, έχουν μείνει στα λόγια.

Ο αρχικός σχεδιασμός των εταίρων ανέφερε ότι έως και τον Απρίλιο του ’17, δηλαδή σε τέσσερις μήνες από σήμερα, θα πρέπει να έχουν με-τεγκατασταθεί από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τα άλλα 26 μέλη της Ε.Ε. (σ.σ.: 25 μετά τοBrexit) συνολικά 160.000 πρόσφυγες που έχουν εξασφαλίσει άσυλο. Ογδόντα χιλιάδες από κάθε χώρα...

Έως και πριν από λίγες ημέρες ο συνολικός αριθμός αυτών οι οποίοι μετεγκαταστάθηκαν δεν φθάνει ούτε το 10% του αρχικού πλάνου. Είναι μόλις 8.162, με την πλειονότητά τους να προέρχεται από την Ιταλία και όχι τη χώρα μας, όπου δεν είναι μόνο η αδυναμία των υπηρεσιών ασύλου να ανταποκριθούν στον τεράστιο αριθμό των αιτήσεων που έχουν κατατεθεί, μα κυρίως η άρνηση των κυβερνήσεων πολλών κρατών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης να δεχθούν στα εδάφη τους πρόσφυγες.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Ουγγαρία και η Πολωνία, εκ των πρωτοστατούντων της ακραία συντηρητικής έως και... ακροδεξιάς συμμαχίας του Βίσεγκραντ (σ.σ.: πρόκειται για τις κυβερνήσεις των κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που από το καλοκαίρι του ’15 ύψωσαν τείχη σε μεγάλη έκταση στα σύνορά τους με σκοπό να αποτρέψουν την είσοδο στο μεγάλο «κύμα» εκείνης της περιόδου) δεν έχουν δεχθεί ούτε έναν πρόσφυγα, η Σλοβακία μόλις εννέα, ενώ η Τσεχία... 12.

Παράλληλα, πριν από λίγες ημέρες ακούστηκε από επίσημα κυβερνητικά χείλη στη Γερμανία πως εξετάζεται η επαναφορά της Ελλάδας στη Συνθήκη του Δουβλίνου, που σημαίνει ότι όσοι μετανάστες δεν παίρνουν άσυλο από το γερμανικό κράτος θα πρέπει να επαναπροωθούνται στη χώρα πρώτης υποδοχής στην Ευρώπη.

Επιστροφές στην Ελλάδα

Από το 2012 η συγκεκριμένη διάταξη όσον αφορά την Ελλάδα δεν εφαρμοζόταν, εξαιτίας των διαδοχικών καταδικαστικών αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για τις άθλιες συνθήκες παραμονής στα κέντρα κράτησης. Οι έντονες πιέσεις που δέχεται η Γερμανίδα   Καγκελάριος  τόσο  από μέλη των Χριστιανοδημοκρατών και τους νεοναζί του ακροδεξιού AfD, που έχουν πάρει τη μορφή «καταιγίδας» μετά το πρόσφατο πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα του ISIS στη μεγαλύτερη υπαίθρια χριστουγεννιάτικη αγορά στο Βερολίνο, την υποχρεώνει να αλλάξει στάση και πλέον να πιέσει και η ίδια για την απέλαση των παράτυπων προσφύγων και μεταναστών.

Ενδεχόμενο που στην περίπτωση που υλοποιηθεί θα είναι καταστροφικό για την Ελλάδα, αφού μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα (κάποιων ημερών) θα κληθεί να διαχειριστεί και να στεγάσει έναν αριθμό ανθρώπων που, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ξεπερνά τις 100.000.

Έναν επιπλέον «πονοκέφαλο» για την ελληνική πολιτεία αποτελεί και ο αριθμός των εξαφανισμένων από τις δομές προσφύγων και μεταναστών, που, σύμφωνα με την καθημερινή καταγραφή, υπερβαίνει τις 7.200. Όμως ο πραγματικός αριθμός τους εκτιμάται ότι είναι διπλάσιος.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «World Street Journal», πρόκειται για τουλάχιστον 13.000 μετανάστες, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν καταφέρει να φθάσουν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα μέσω των παράνομων διεθνών δικτύων διακινητών και κανείς δεν γνωρίζει την ταυτότητα και τους σκοπούς τους.

Μια εκτίμηση που, εν μέσω της διαρκούς απειλής και των επιθέσεων του Ισλαμικού Κράτους - ανεξαρτήτως του αν οι περισσότεροι «μοναχικοί λύκοι» που στρατολογεί η Οργάνωση είναι μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα - ενισχύει τα αισθήματα φόβου και προκατάληψης σε μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης.

Άλλωστε, παρά τις διαρκείς «γκάφες» και αστοχίες των διωκτικών αρχών πολλών ευρωπαϊκών κρατών, τόσο ως προς τη σύλληψη των πραγματικών δραστών τρομοκρατικών επιθέσεων όσο και ως προς την έγκαιρη πρόληψη νέων χτυπημάτων, η εύκολη στοχοποίηση είναι πως «οι περισσότεροι τρομοκράτες έχουν φθάσει στον τελικό τους προορισμό, μέσω της Ελλάδας και η δράση τους οφείλεται στην αδυναμία των ελληνικών αρχών να τους εντοπίσουν».

Κατηγορίες που φυσικά και δεν ευσταθούν, αν αναλογιστεί κανείς ότι μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με την είσοδο σε αυτήν περισσότερων από ένα εκατομμύριο ανθρώπων, καθώς η Ελλάδα αποτελεί τη βασική πύλη εισόδου ατόμων από τη Μέση Ανατολή.