Κρούσμα του ιού του Δυτικού Νείλου σε Πέλλα και Ημαθία
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», οι ιθύνοντες θεωρούν πως είναι θέμα λίγων εβδομάδων, ίσως και ημερών, να ανιχνευθεί ο ιός και σε ανθρώπινο οργανισμό.
Ωστόσο οι αρμόδιοι εμφανίζονται ιδιαιτέρως καθησυχαστικοί και τονίζουν ότι τα κρούσματα αναμένεται φέτος να είναι λιγότερα, ενώ υπογραμμίζουν και την πολύ καλύτερη ετοιμότητα των υγειονομικών υπηρεσιών.
Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι είχε υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στον εντοπισμό του ιού: εκτιμάται ότι εμφανίστηκε τον Ιούνιο, η γνωστοποίηση του πρώτου κρούσματος ωστόσο έγινε στις 7 Αυγούστου. Πέρυσι εκτιμάται ότι μολύνθηκαν περίπου 20.000 άτομα, νοσηλεύθηκαν 261 (τα δέκα ήταν εκτός Κεντρικής Μακεδονίας), εκ των οποίων 191 εμφάνισαν εγκεφαλίτιδα και εξ αυτών 37 κατέληξαν. Τα περισσότερα κρούσματα είχαν εντοπιστεί σε ηπειρωτικές περιοχές της Ημαθίας και Πέλλας.
Συμπτώματα και τρόποι προφύλαξης
Ο ιός του δυτικού Νείλου μεταδίδεται συνήθως από το τσίμπημα των κοινών κουνουπιών (Culex pipiens), τα οποία συναντώνται κυρίως μέσα στο αστικό περιβάλλον των οικισμών και πολλαπλασιάζονται υπό ιδανικές υδρομετεωρολογικές συνθήκες, δηλαδή υψηλές νυχτερινές θερμοκρασίες και συχνές και έντονες βροχοπτώσεις. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, αλλά τα συνηθέστερα είναι ο υψηλός πυρετός, η επιπεφυκίτιδα, η κεφαλαλγία και η μυαλγία.
Το 80% των ατόμων που μολύνονται από τον ιό είναι ασυμπτωματικοί, ενώ το 20% εμφανίζουν ήπια μορφή της νόσου. Ωστόσο, η λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως εγκεφαλίτιδα ή και άσηπτη μηνιγγίτιδα, μηνιγγίτιδα χωρίς συνοδό εγκεφαλίτιδα και χαλαρή παράλυση, όπως εκδηλώσεις πολυομυελίτιδας.
Τα συνηθέστερα μέτρα προφύλαξης είναι τα ακόλουθα:
• Να αποφεύγεται η έκθεση στα τσιμπήματα, κυρίως το σούρουπο, που ο πληθυσμός των κουνουπιών είναι μεγαλύτερος.
• Συχνά ντους για την απομάκρυνση του ιδρώτα.
• Χρήση κατάλληλων ενδυμάτων που καλύπτουν όσο περισσότερο γίνεται το σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια). Πιο αποτελεσματικά, είναι τα ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα.
• Λελογισμένη χρήση ατομικών αντικουνουπικών, τα οποία περιέχουν ουσίες που προσβάλλουν το νευρικό σύστημα των εντόμων και τα αποπροσανατολίζουν. Επίσης χρήση αντικουνουπικών εσωτερικού χώρου (ταμπλέτες, εξατμιζόμενο διάλυμα κ.ά.).
• Σε περιπτώσεις, που αντενδείκνυται η χρήση εντομοαπωθητικών μπορεί να γίνεται χρήση κουνουπιέρας (κυρίως για την προστασία βρεφών).
• Τοποθέτηση ειδικών πλεγμάτων (σίτες που εμποδίζουν τη δίοδο κουνουπιών) στα ανοίγματα του σπιτιού (παράθυρα, φεγγίτες, αεραγωγοί τζακιού) και περιοδικός έλεγχος και συντήρησή τους.
• Απομάκρυνση του στάσιμου νερού από λεκάνες, βάζα, γλάστρες, παλιά λάστιχα, υδρορροές και άλλα μέρη του κήπου, ώστε να μην έχουν πρόσβαση τα κουνούπια σε λιμνάζοντα νερά, που αποτελούν σημεία εναπόθεσης των αυγών τους.
• Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών. Ο δροσερός αέρας μειώνει τη δραστηριότητα των κουνουπιών, αλλά δεν τα σκοτώνει. Η χρήση ανεμιστήρων (ιδίως οροφής) δυσχεραίνει τη προσέγγιση των εντόμων.
• Κούρεμα γρασιδιού, θάμνων, φυλλωσιών (σημεία που βρίσκουν καταφύγιο ενήλικα κουνούπια).
• Χρήση λαμπτήρων κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων (προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια).
Ο ιός του δυτικού Νείλου μεταδίδεται συνήθως από το τσίμπημα των κοινών κουνουπιών (Culex pipiens), τα οποία συναντώνται κυρίως μέσα στο αστικό περιβάλλον των οικισμών και πολλαπλασιάζονται υπό ιδανικές υδρομετεωρολογικές συνθήκες, δηλαδή υψηλές νυχτερινές θερμοκρασίες και συχνές και έντονες βροχοπτώσεις. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία, αλλά τα συνηθέστερα είναι ο υψηλός πυρετός, η επιπεφυκίτιδα, η κεφαλαλγία και η μυαλγία.
Το 80% των ατόμων που μολύνονται από τον ιό είναι ασυμπτωματικοί, ενώ το 20% εμφανίζουν ήπια μορφή της νόσου. Ωστόσο, η λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως εγκεφαλίτιδα ή και άσηπτη μηνιγγίτιδα, μηνιγγίτιδα χωρίς συνοδό εγκεφαλίτιδα και χαλαρή παράλυση, όπως εκδηλώσεις πολυομυελίτιδας.
Τα συνηθέστερα μέτρα προφύλαξης είναι τα ακόλουθα:
• Να αποφεύγεται η έκθεση στα τσιμπήματα, κυρίως το σούρουπο, που ο πληθυσμός των κουνουπιών είναι μεγαλύτερος.
• Συχνά ντους για την απομάκρυνση του ιδρώτα.
• Χρήση κατάλληλων ενδυμάτων που καλύπτουν όσο περισσότερο γίνεται το σώμα (μακριά μανίκια και παντελόνια). Πιο αποτελεσματικά, είναι τα ανοιχτόχρωμα και φαρδιά ρούχα.
• Λελογισμένη χρήση ατομικών αντικουνουπικών, τα οποία περιέχουν ουσίες που προσβάλλουν το νευρικό σύστημα των εντόμων και τα αποπροσανατολίζουν. Επίσης χρήση αντικουνουπικών εσωτερικού χώρου (ταμπλέτες, εξατμιζόμενο διάλυμα κ.ά.).
• Σε περιπτώσεις, που αντενδείκνυται η χρήση εντομοαπωθητικών μπορεί να γίνεται χρήση κουνουπιέρας (κυρίως για την προστασία βρεφών).
• Τοποθέτηση ειδικών πλεγμάτων (σίτες που εμποδίζουν τη δίοδο κουνουπιών) στα ανοίγματα του σπιτιού (παράθυρα, φεγγίτες, αεραγωγοί τζακιού) και περιοδικός έλεγχος και συντήρησή τους.
• Απομάκρυνση του στάσιμου νερού από λεκάνες, βάζα, γλάστρες, παλιά λάστιχα, υδρορροές και άλλα μέρη του κήπου, ώστε να μην έχουν πρόσβαση τα κουνούπια σε λιμνάζοντα νερά, που αποτελούν σημεία εναπόθεσης των αυγών τους.
• Χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών. Ο δροσερός αέρας μειώνει τη δραστηριότητα των κουνουπιών, αλλά δεν τα σκοτώνει. Η χρήση ανεμιστήρων (ιδίως οροφής) δυσχεραίνει τη προσέγγιση των εντόμων.
• Κούρεμα γρασιδιού, θάμνων, φυλλωσιών (σημεία που βρίσκουν καταφύγιο ενήλικα κουνούπια).
• Χρήση λαμπτήρων κίτρινου χρώματος για το φωτισμό εξωτερικών χώρων (προσελκύουν λιγότερο τα κουνούπια).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου